świt
Słownik polsko-niemiecki PWN
świt m
Tagesanbruch m
(brzask) Morgendämmerung f
przen (początek) Beginn, Anbruch m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
świt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Tagesanbruch;
→ Morgengrauen;
→ Dämmerung;
→ Morgenrot;
skoro świt przysłówek;