zarzucać
Słownik polsko-niemiecki PWN
zarzucać
vorwerfen (komuś coś j-m etw)
wiele 〈nic nie〉 można im zarzucić vieles 〈nichts〉 kann man ihnen vorwerfen
(poniechać) unterlassen; aufgeben
(zrezygnować) verzichten (coś auf etw)
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
zarzucać czasownik, aspekt niedokonany;
→ vorwerfen ekonomia;
→ zeihen;
→ bedecken techniczny;
→ aufgeben techniczny;
→ überwerfen;
→ überhäufen;
→ umhängen;
→ überhängen;
→ auswerfen;
→ beschuldigen;
→ anklagen;
→ abbrechen;
→ verlegen potoczne, nieoficjalne;
→ rügen ekonomia;
→ einwenden ekonomia;
→ aussetzen;
→ angeblich;
→ eindecken;
→ schlagen;
→ übernehmen;
→ umgeben;
zarzucać kapę na łóżko czasownik, aspekt niedokonany;
