zarzucać
Słownik polsko-niemiecki PWN
zarzucać
vorwerfen (komuś coś j-m etw)
wiele 〈nic nie〉 można im zarzucić vieles 〈nichts〉 kann man ihnen vorwerfen
(poniechać) unterlassen; aufgeben
(zrezygnować) verzichten (coś auf etw)
fałszowanie n Fälschung, Verfälschung f
fałszowanie dokumentów Urkundenfälschung f
fałszowanie woli wyborców Fälschung des Wählerwillens
zarzucać komuś fałszowanie 〈podrabianie〉 dokumentów j-m Urkundenfälschung vorwerfen
oskarżony m Angeklagte m
oskarżony obwiniany jest o czyn przestępczy der Angeklagte ist einer Straftat beschuldigt
oskarżony nie przyznaje się do winy (wypiera się winy) der Angeklagte leugnet seine Schuld (leugnet seine Schuld ab)
oskarżony przyznaje się do zarzucanego czynu der Angeklagte hat die vorgevorfene Tat eingestanden
