zakończenie
Słownik polsko-niemiecki PWN
zakończyć beenden
zakończyć spór einen Streit beenden 〈beilegen〉
zakończyć pracę 〈dzieło〉 eine Arbeit 〈ein Werk〉 zum Abschluss bringen
zakończyć się enden, beendet werden
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
zakończenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Beendigung;
→ Abschluss;
→ Ende;
→ Schluss;
→ Ausgang;
→ Ausklang;
→ Schließung;
→ Finale;
→ Beendung;
→ Endung;
→ Anschluss;
→ Einstellung;
→ Vollendung;
→ Aufhebung;
→ Abbau;
zakończenie przymiotnik;
→ vollendet;
→ Ende;
zakończenie awaryjne rzeczownik, rodzaj nijaki;
