ukończony
Słownik polsko-niemiecki PWN
ukończyć
beend(ig)en
(zakończyć) schließen
ukończyć kurs 〈szkołę〉 einen Kurs 〈die Schule〉 abschließen 〈absolvieren〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
ukończony przymiotnik;
fertig;
vollendet;
beendet;
ukończenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
vollendet;
ukończenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
Endphase;
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich