wypadać
Słownik polsko-niemiecki PWN
wypadać ausfallen
włosy 〈zęby〉 wypadają Haare 〈Zähne〉 fallen aus
wybory wypadły dobrze die Wahlen sind gut ausgefallen
nie wypada 〈nie godzi się〉 es schickt sich nicht, es ist nicht angebracht
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
wypadać czasownik, aspekt niedokonany, bezosobnik/forma bezosobowa;
→ sich gehören;
wypadać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → wypaść
→ entfallen techniczny;
→ herausfallen techniczny;
→ fallen;
→ stürzen;
→ hinausfallen;
→ schicken;
→ geziemen;
→ vorfallen medycyna;
→ herauskommen;
→ passen;
→ sollten;
