współżyć (płciowo)
współżyć
Słownik polsko-niemiecki PWN
współżyć
zusammenleben (z kimś mit j-m)
(obcować ze sobą) Umgang halten 〈pflegen〉, verkehren (mit j-m)
współżycie n
Zusammenleben n
(obcowanie) Umgang m
współżycie Wschodu z Zachodem Zusammenleben des Ostens mit dem Westen
urban w dużych miastach współżycie staje się coraz trudniejsze in Großstädten wird das Zusammenleben immer schwerer
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
współżyć czasownik, aspekt niedokonany;
→ zusammenleben książkowe, oficjalne;
współżyć harmonijnie czasownik, aspekt niedokonany;
Słownik języka polskiego
Synonimy
współżyć (płciowo)
