spory
Słownik polsko-niemiecki PWN
spór m
Streit m (o coś um etw)
bezsensowny 〈gwałtowny〉 spór unsinniger 〈heftiger〉 Streit
polit spór o granicę Grenzstreit m
spór o miedzę 〈granicę〉 der Streit um den Rain 〈die Grenze〉
(kłótnia) Auseinandersetzung f
prowadzić z kimś spory Auseinandersetzungen mit j-m haben
(różnice zdań) spory ideologiczne ideologische Auseinandersetzungen
polit spór o nową Europę die Auseinandersetzung um das neue Europa
między nimi wybuchł spór zwischen ihnen brach Streit aus
trwa spór między nimi sie sind in Streit
wybuchły 〈rozgorzały〉 spory Streite brachen aus 〈entbrannten〉
rozpocząć 〈załagodzić〉 spór einen Streit anfangen 〈beilegen〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
spory rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga;
spory przymiotnik;
→ beträchtlich;
→ hübsch potoczne, nieoficjalne;
→ ordentlich;
→ erheblich;
→ anständig;
→ ziemlich;
→ ansehnlich;
→ gehörig;
→ tüchtig;
→ herzhaft;
→ reichlich;
spory frakcyjne rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy, liczba mnoga;
