spoczynek
Słownik polsko-niemiecki PWN
spoczynek m
Ruhe
(odpoczynek) Rast f
udać się na spoczynek sich zur Rast begeben
(pójść spać) zu Bett gehen
(emerytura) Ruhestand m
w stanie spoczynku außer Dienst
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
spoczynek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Ruhe książkowe, oficjalne;
→ Rast książkowe, oficjalne;
→ Schlaf książkowe, oficjalne;
→ Nachtruhe;
→ Ruhelage fizyka;
spoczynek niedzielny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Sonntagsruhe;
spoczynek ostatni rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ letzte Ruhe;
