rzucać się
Słownik polsko-niemiecki PWN
rzucać
(w kogoś auf j-n)
przen rzucać okiem na coś einen Blick auf etw werfen
rzucać się sich werfen (na kogoś auf j-n)
rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen
przen rzucać się w oczy in die Augen springen
(porzucać) verlassen (kogoś j-n)
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
rzucać się czasownik, aspekt niedokonany;
→ sich stürzen;
→ toben;
→ losfahren;
→ losgehen;
→ herfallen;
→ losschießen;
rzucać się do drzwi czasownik, aspekt niedokonany;
rzucać się do ucieczki czasownik, aspekt niedokonany;