napadać (słownie)
napadać
Słownik polsko-niemiecki PWN
banda f (gang) Bande f
banda nieletnich 〈przestępcza〉 jugendliche 〈kriminelle〉 Bande
banda przemytników Schmugglerbande f
banda złodziei Diebesbande f
banda włóczęgów 〈obiboków〉 eine Bande von Herumtreibern
bandy włóczą się po ulicach 〈napadają na przechodniów/przejezdnych〉 Banden durchstreifen die Straßen 〈überfallen Passanten〉
banday grasują Banden grassieren
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
napadać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → napaść
→ überfallen;
→ herfallen;
napadać czasownik, bezosobnik/forma bezosobowa, aspekt dokonany;
→ anfallen;
→ attackieren wojsko;
Słownik języka polskiego
Synonimy
napadać (słownie)
