gap

gapa pot.

gap

Słownik polsko-niemiecki PWN

gapić się gaffen; anstarren

gapić się się na kogoś 〈na coś〉 j-n 〈etw〉 angaffen 〈anstarren〉

Translatica, kierunek polsko-niemiecki

gap rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;

→ Schaulustige potoczne, nieoficjalne, pejoratywne;

→ Gaffer potoczne, nieoficjalne, pejoratywne;

→ Zaungast;

gapa rzeczownik, rodzaj żeński;

→ Dussel;

→ Schlafmütze;

→ Gimpel;

→ Tölpel;

→ Dummkopf;

gapić czasownik, aspekt niedokonany;

→ gaffen;

→ angaffen;

Słownik języka polskiego

gap

gapa pot.