element
Słownik polsko-niemiecki PWN
element m
Element n
(budowlany) Bauelement n, Fertigbauteil m
element prefabrykowany 〈gotowy〉 Fertigbauteil m, industriegefertigtes Bauelement
przen elementy przestępcze verbrecherische Elemente
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
element rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Komponente;
→ Faktor;
→ Bauteil;
→ Teil;
→ Baustein;
→ Elemente;
→ Einzelheit;
→ Einheit;
→ Punkt;
→ Glied;
→ Mitglied;
→ Sache;
→ Einzelteil;
→ Bestandteil;
→ Teil;
→ Urstoff;
element rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
element przymiotnik;
→ Elemente;
→ Bestandteil;
→ Stück;
→ Gegenstand;
→ Montage-;
