dzielnica
Słownik polsko-niemiecki PWN
dzielnica f (miasta) Stadtteil m; Stadtviertel n
dzielnic mieszkaniowa Wohnviertel n
dzielnica rozrywkowa Vergnügungsviertel n
zachodnie dzielnice Polski die polnischen Westgebiete
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dzielnica rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Stadtviertel celownik;
→ Bezirk geografia;
→ Stadtteil geografia;
→ Region;
→ Stadtbezirk;
→ Wohngegend;
→ Ortsteil;
→ Wohnviertel;
→ Provinz;
→ Kiez;
→ Gebiet;
→ Kreis;
→ Bereich;
→ Abschnitt;
→ Gegend;
→ Quartier;
→ Landesteil;
dzielnica administracyjna rzeczownik, rodzaj żeński;
dzielnica adwokacka rzeczownik, rodzaj żeński;
