brzeg
Słownik polsko-niemiecki PWN
brzeg m
(lasu) Rand m
(rzeki) Ufer n
(morza) Küste f, Meeresufer n
położony nad brzegiem morza 〈rzeki〉 am Meeresufer 〈Flussufer〉 gelegen
spacerować wzdłuż brzegu morza an der Kuste entlangspazieren
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
Brzeg rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Rand;
brzeg rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Ufer techniczny;
→ Rand;
→ Kante;
→ Saum;
→ Küste;
→ Strand;
→ Grenze;
→ Rand;
→ Bord;
→ Flussufer;
→ Gestade;
→ Seite;
→ Küstenlinie;
→ Ecke;
→ Krempe;
→ Schnitt;
brzeg rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Borde;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „brzeg” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich