band
Słownik polsko-niemiecki PWN
banda f (gang) Bande f
banda nieletnich 〈przestępcza〉 jugendliche 〈kriminelle〉 Bande
banda przemytników Schmugglerbande f
banda złodziei Diebesbande f
banda włóczęgów 〈obiboków〉 eine Bande von Herumtreibern
bandy włóczą się po ulicach 〈napadają na przechodniów/przejezdnych〉 Banden durchstreifen die Straßen 〈überfallen Passanten〉
banday grasują Banden grassieren
Zobacz więcej wyników wyszukiwania
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
band rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Band;
big-band rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Bigband muzyka;
big-band jazzowy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Jazzbigband muzyka;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „band” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich