wysoki
Słownik polsko-angielski PWN
wysoki przym. high; (osoba) tall
JĘZ stopień wyższy/najwyższy the comparative/superlative
JĘZ stopień wyższy/najwyższy the comparative/superlative
Translatica, kierunek polsko-angielski
wysoki przymiotnik;
→ high;
→ tall;
→ lofty;
→ supreme;
→ high-pitched;
→ topmost;
→ uppermost;
→ sovereign;
→ heavy;
→ soaring;
→ towering;
→ elevated;
→ big;
→ exalted;
→ top;
→ high-level;
→ superlative;
→ deep;
→ high-ranking;
→ ultimate;
→ high-rise;
→ grand;
→ treble;
→ upmost;
→ paramount;
→ top-ranking;
→ clear;
→ stiff;
→ gangly pospolite;
→ strapping;
→ height;
→ upstanding;
→ sovereign;
→ sublime;
→ senior;
→ ultimate;
wysoki bieg rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → high gear
wysoki budynek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → tall building
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
