stopień najwyższy
Słownik polsko-angielski PWN
wysoki przym. high; (osoba) tall
JĘZ stopień wyższy/najwyższy the comparative/superlative
JĘZ stopień wyższy/najwyższy the comparative/superlative
Translatica, kierunek polsko-angielski
najwyższy stopień rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ extreme;
→ tiptop;
stopień najwyższy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ superlative językoznawstwo;
stopień wyższy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ comparative językoznawstwo;