wróg
Słownik polsko-angielski PWN
wróg m. enemy
wrogi przym. hostile
Translatica, kierunek polsko-angielski
wróg rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ enemy;
→ foe przenośne;
→ opponent;
→ enemies;
→ adversary;
wróg klasowy rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → class enemy
wróg kobiet rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ misogynist;
→ woman-hater potoczne, nieoficjalne;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „wróg” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „wróg” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich