pęknięcie
Słownik polsko-angielski PWN
pęknąć — pękać cz. (lód, szkło, ściana) to crack; (kość) to fracture; (gumka, sznurek) to break; (balon, wrzód) to burst; (narząd, tętnica) to rupture
przen. pękać ze śmiechu to crack up pot.
przen. pękać ze śmiechu to crack up pot.
Translatica, kierunek polsko-angielski
pęknięcie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ split;
→ break techniczny;
→ crevice;
→ chap;
→ breakage techniczny;
→ rift;
→ rip;
→ crevasse;
→ cleft;
→ cracking;
→ bursting techniczny;
→ rhexis;
→ leak;
pęknięcie aorty rzeczownik, rodzaj nijaki; → aortoclasia
pęknięcie chromatydy rzeczownik, rodzaj nijaki; → chromatid break
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
