dusić
Słownik polsko-angielski PWN
dusić cz. (osoba) to strangle; (dym) to stifle, to choke; KULIN to stew
Translatica, kierunek polsko-angielski
dusić czasownik, aspekt niedokonany;
→ strangle medycyna;
→ stew kulinaria;
→ choke medycyna;
→ throttle techniczny;
→ braise kulinaria;
→ smother ang. brytyjska;
→ squeeze;
→ strangulate techniczny;
→ suppress;
→ asphyxiate;
→ squelch;
→ jug kulinaria;
→ constrict;
→ simmer;
→ suffocation;
dusić się czasownik, aspekt niedokonany;
→ suffocate przenośne;
→ choke;
→ smother;
→ stifle;
→ stew kulinaria;
przyrumienić i dusić czasownik, aspekt niedokonany; → braise