dokonanie
Słownik polsko-angielski PWN
dokonać — dokonywać cz. książk. to make (odkrycia, wyboru); to commit (morderstwa); to carry out (napadu, zamachu)
Translatica, kierunek polsko-angielski
dokonanie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ achievement;
→ execution;
→ consummation;
→ fulfilment ang. brytyjska;
→ feat;
→ effort;
→ effectuation;
→ accomplish;
→ execute;
→ effecting;
→ commitment;
→ effect;
dokonanie abandonu rzeczownik, rodzaj nijaki; → act of abandonment
dokonanie jakiegokolwiek aktu terrorystycznego rzeczownik, rodzaj nijaki; → commission of any act of terrorism
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
