biegły
Słownik polsko-angielski PWN
biegły
1 przym. proficient; (w obcym języku) fluent
2 m.
biegły sądowy expert witness
biec cz. to run
biegnąć → biec
Translatica, kierunek polsko-angielski
biegły rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ expert;
→ assessor prawo;
→ expert witness prawo;
→ adept;
→ connoisseur;
biegły przymiotnik;
→ proficient ang. brytyjska;
→ fluent;
→ expert prawo, ang. brytyjska, ang. amerykańska;
→ skilled;
→ versed;
→ skilful ang. brytyjska;
→ efficient;
→ adept ang. brytyjska, ang. amerykańska;
→ skillful ang. brytyjska, ang. amerykańska;
→ conversant;
→ professional;
→ competent;
→ dexterous;
→ effective;
biegły księgowy rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ certified accountant finanse, prawo;
→ chartered accountant finanse, prawo;
→ certified public accountant księgowość, finanse, prawo, ang. amerykańska;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „biegły” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Przydatne zwroty

Kliknij, aby zobaczyć „biegły” w Przydatnych zwrotach

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „biegły” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich