konflikt
Translatica, kierunek polsko-angielski
konflikt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ conflict książkowe, oficjalne;
→ strife;
→ disagreement;
→ dispute;
→ strife;
→ confliction;
→ friction;
→ tangle;
konflikt arabsko-izraelski rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → Arab-Israeli conflict
konflikt asymetryczny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → asymmetrical conflict
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
konflikt m
Konflikt m
(spór) Streit m
konflikt etniczny 〈ideologiczny, małżeński, religijny, polityczny〉 ein ethnischer 〈ideologischer, ehelicher, religiöser, politischer〉 Koflikt
konflikt zbrojny Waffenkonflikt m
konflikt wybucha ein Konflikt bricht aus
popaść w konflikt in Konflikt geraten
rozstrzygnąć konflikt einen Konflikt regeln
zakończyć 〈przezwyciężyć〉 konflikt einen Konflikt beilegen 〈lösen, beenden〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
konflikt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Konflikt;
→ Widerstreit;
→ Debatte;
konflikt afrykański rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Słownik polsko-włoski PWN
konflikt m conflitto, contrasto m
wejść z kimś w konflikt entrare in conflitto con qu
Słownik niemiecko-polski PWN
Konflikt 
m konflikt, zatarg m
m konflikt, zatarg m
in Konflikt geraten popaść w konfikt 〈kolizję〉
Konflikte regeln rozstrzygać konflikty
ethnische 〈bewaffnete〉 Konflikte brechen aus wybuchają konflikty etniczne 〈zbrojne〉
das Ende des Ost-West Konflikts koniec konfliktu Wschód-Zachód
