karać
Słownik polsko-angielski PWN
karać cz. to punish; SPORT to penalize
karać kogoś grzywną/mandatem to fine/ticket sb
karać kogoś grzywną/mandatem to fine/ticket sb
Translatica, kierunek polsko-angielski
karać czasownik, aspekt niedokonany;
→ punish;
→ penalize;
→ correct książkowe, oficjalne;
→ discipline;
→ chastise;
→ castigate;
→ chasten;
→ scourge;
→ amerce;
→ to penalise;
→ punitive;
→ punishment;
→ retributive książkowe, oficjalne;
karać grzywną czasownik, aspekt niedokonany;
→ fine;
→ amerce prawo;
karać sądownie czasownik, aspekt niedokonany; → penalize
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
karać strafen, bestrafen (czymś mit etw)
karać kogoś za wykroczenie j-n für ein Vergehen strafen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
karać dzieciobójców czasownik, aspekt niedokonany;
Słownik polsko-rosyjski PWN
karać
1 наказывать
2 (kogoś dyscyplinarnie) взыскивать с кого-н.
3 (karać grzywną) штрафовать
karać śmiercią казнить
karać więzieniem заключать в тюрьмy;
karany sądownie имеющий судимость / имеющий судимости
