drażnić (kogoś swoim zachowaniem)
drażnić
Słownik polsko-angielski PWN
drażnić cz. (irytować) to annoy, to irritate; (dokuczać) to tease, to provoke; (działać na zmysły, skórę) to irritate
Translatica, kierunek polsko-angielski
drażnić czasownik, aspekt niedokonany;
→ annoy;
→ tease;
→ irritate medycyna;
→ chafe;
→ jar;
→ bait;
→ tantalize;
→ rasp;
→ vex;
→ exasperate;
→ displease;
→ nettle;
→ gall;
→ irk;
→ banter;
→ ruffle;
→ provoke;
→ rile;
→ prickle;
→ anger;
→ bother;
→ excite;
→ fret;
→ to peeve;
→ stimulate;
→ nettle botanika;
→ grate;
→ provocation;
→ provocation;
→ teasing;
→ exacerbate;
drażnić się czasownik, aspekt niedokonany; → tease
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-włoski PWN
drażnić v
irritare (kogoś – qu), dare sui nervi (a qu)
dym drażni oczy il fumo irrita gli occhi
przen provocare, stuzzicare (kogoś – qu)
Słownik języka polskiego
Synonimy
drażnić (kogoś swoim zachowaniem)
