bielić
Słownik polsko-angielski PWN
biel ż. white
Zobacz więcej wyników wyszukiwania
Translatica, kierunek polsko-angielski
bielić czasownik, aspekt niedokonany;
→ bleach;
→ whitewash;
→ whiten;
→ tin technika;
→ white;
→ milkiness techniczny;
biel rzeczownik, rodzaj żeński, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ white medycyna, informatyka;
→ whiteness;
→ sapwood;
→ alburnum botanika, budownictwo;
→ Biel;
bielenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ bleaching chemia, medycyna;
→ whitening techniczny;
→ bleach techniczny;
→ whiting budownictwo, techniczny;
→ whitewashing botanika;
→ bleaching chemia;
→ limewhiting budownictwo, techniczny;
→ whitewash;
→ dealbation;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „bielić” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
bielić czasownik, aspekt niedokonany;
→ weiß;
bielić czasownik, aspekt niedokonany;
→ bleichen włókiennictwo;
→ weißen budownictwo;
→ kalken;
→ tünchen budownictwo;
→ ausbleichen;
→ weißeln;
bielić się czasownik, aspekt niedokonany;
→ weiß schimmern książkowe, oficjalne;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania
Słownik polsko-włoski PWN
biel f bianco m

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „bielić” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich