ukarać
Słownik polsko-angielski PWN
ukarać cz. to punish; to penalize (gracza)
ukarać kogoś grzywną to fine sb
ukarać kogoś grzywną to fine sb
Translatica, kierunek polsko-angielski
ukarać czasownik, aspekt dokonany;
→ punish;
→ penalize;
→ punishment;
→ correct książkowe, oficjalne;
→ discipline;
→ chasten;
→ chastise;
→ punished;
→ correction;
→ smite literackie;
ukarać grzywną czasownik, aspekt dokonany; → fine
ukarać kogoś czasownik, aspekt dokonany; → to punish someone
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
ukarać czasownik, aspekt dokonany;
→ bestrafen prawo;
→ strafen prawo;
→ ahnden;
→ maßregeln;
→ abstrafen;
→ Bestrafung;
ukaranie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Bestrafung;
zostać ukarany czasownik, aspekt dokonany;