dopuszczać
Słownik polsko-angielski PWN
dopuścić — dopuszczać cz.
dopuścić kogoś do egzaminu to allow sb to sit an exam
dopuścić kogoś do głosu to allow sb to speak
nie dopuszczę do tego I won’t let it happen
dopuścić kogoś do egzaminu to allow sb to sit an exam
dopuścić kogoś do głosu to allow sb to speak
nie dopuszczę do tego I won’t let it happen
Translatica, kierunek polsko-angielski
dopuszczać czasownik, aspekt niedokonany;
→ admit książkowe, oficjalne;
→ permit;
→ let;
→ commit;
→ perpetrate;
→ receive;
→ afford;
→ capable;
→ permissive;
dopuszczać apelację czasownik, aspekt niedokonany; → allow an appeal
dopuszczać do głosu czasownik, aspekt niedokonany; → allow to speak
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dopuszczać czasownik, aspekt niedokonany;
→ erlaubt;
dopuszczać czasownik, aspekt niedokonany;
→ zulassen techniczny;
→ erlauben techniczny;
→ gestatten;
→ einlassen;
→ akzeptieren;
→ annehmen;
→ freigeben;
dopuszczać do egzaminu czasownik, aspekt niedokonany;
Słownik polsko-włoski PWN
dopuścić, dopuszczać v ammettere (do czegoś – a qc)
przen dopuścić kogoś do głosu lasciar parlare qu
Słownik polsko-rosyjski PWN
dopuszczać допускать
dopuszczać do głosu, dopuszczać do słowa kogoś давать говорить кому-н.
dopuszczać się czegoś совершать что-н.
