Jako że skrócenie obecnego trzymiesięcznego terminu wypłaty pozytywnie wpłynie na zaufanie deponentów i na właściwe funkcjonowanie rynków finansowych, państwa członkowskie i ich systemy gwarancji depozytów powinny zapewnić jak najkrótszy .

Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, jakimi są harmonizacja poziomu gwarancji oraz , nie mogą zostać osiągnięte w stopniu wystarczającym przez państwa członkowskie z uwagi na znaczącą liczbę różnych przepisów obowiązujących obecnie w systemach prawnych poszczególnych państw członkowskich, natomiast możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu.

Nie powinno to uniemożliwiać właściwym organom podejmowania dalszych działań restrukturyzacyjnych w okresie .

zmieniająca dyrektywę 94/19/WE w sprawie systemów gwarancji depozytów w odniesieniu do poziomu gwarancji oraz

W takim przypadku weryfikacja ma miejsce w momencie lub przed jej dokonaniem, albo w momencie, w którym beneficjent zamierza wykonać prawa przyznane w ramach polisy, lub przed powzięciem przez niego takiego zamiaru.

powiązań między systemami gwarancji depozytów a alternatywnymi sposobami wypłacania deponentom odszkodowania, np. awaryjnymi mechanizmami .

Sprawozdanie, które Komisja ma przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, powinno zawierać analizę wszystkich odnośnych kwestii, takich jak kompensacje i wierzytelności wzajemne, określanie wysokości składek, zakres produktów i deponentów objętych gwarancjami, skuteczność transgranicznej współpracy między systemami gwarancji depozytów oraz powiązania między systemami gwarancji depozytów a alternatywnymi sposobami wypłacania deponentom kwot gwarantowanych, np. awaryjnymi mechanizmami .

Ponadto w przypadkach, gdy wypłata następuje w wyniku ustalenia dokonanego przez właściwe organy, obowiązujący obecnie termin 21 dni na podjęcie decyzji powinien zostać skrócony do pięciu dni roboczych, aby nie utrudniać szybkiej wypłaty.

Za ostatnie wniesienie, które dopiero w 1997 r. zostało uznane przez nadzór bankowy za kapitał podstawowy, HLB wypłacał od 1993 r. roczny udział w zysku składający się z gwarantowanego wynagrodzenia w wysokości 7 % oraz części zmiennej (stała stopa procentowa w wysokości 0,5 % na dywidendę z zysku bilansowego).

Następnie ABN AMRO Group i państwo niderlandzkie przyznały, że polityka w zakresie dywidend ABN AMRO Group opierałaby się na współczynniku dywidend równym 40 % zgodnie z motywem 75.

Stąd kasyna internetowe miałyby znacznie niższe marże w odniesieniu do wskaźnika , tj. odsetka kwot będących przedmiotem zakładu wypłacanych klientowi.

Gry hazardowe oferowane na mocy duńskich zezwoleń powinny zostać dostosowane do obecnej oferty ze strony zagranicznych operatorów gier hazardowych oferowanych w internecie, tj. stawka podatkowa musi zostać dostosowana, aby odpowiadała wysokim wskaźnikom oferowanym przez zagranicznych operatorów gier hazardowych oferowanych w internecie, skłaniając ich do ubiegania się w istocie o zezwolenie.

oferowanie graczom wyższego wskaźnika zakładów, poprzez wygrane graczy, niż mogą oferować operatorzy zakładów online;

Jeżeli liczba jest ograniczona jedynie do kilku zezwoleń, niewielka liczba konkurentów ograniczy konkurencję i wpłynie na podaż, co może oznaczać wyższy koszt dla konsumentów, w postaci niższego wskaźnika niż w przypadku nieograniczonej liczby zezwoleń.

Ustanowienie wyższej stawki podatkowej (tj. 25 %) może zwiększyć presję na wskaźniki , co będzie skutkowało tym, iż dodatni wpływ na dochody przy stawce podatkowej w wysokości 25 % może okazać się niższy niż przy stawce w wysokości 20 %.

Władze duńskie powtarzają również, że wskaźnik jest znacząco wyższy w przypadku operatorów internetowych, uwzględniając ich niższe koszty operacyjne.

Zanim organ zarządzający podejmie formalną decyzję lub przedstawi odpowiedniemu organowi propozycję decyzji w sprawie wypłaty dywidend, kwota możliwych do przewidzenia dywidend, którą instytucje odliczają od zysków z bieżącego okresu lub zysków rocznych, odpowiada kwocie zysków z bieżącego okresu lub zysków rocznych pomnożonej przez wartość wskaźnika dywidend.

Aby zwiększyć poziom konwergencji w Unii w zakresie sposobu odliczania możliwych do przewidzenia dywidend od zysków z bieżącego okresu lub zysków rocznych, należy ustalić hierarchię metod szacowania odliczeń: po pierwsze, decyzja o zysków podjęta przez odpowiedni podmiot, po drugie, polityka w zakresie dywidend, i po trzecie, historyczny wskaźnik .

Ponadto w przypadkach, gdy wypłata następuje w wyniku ustalenia dokonanego przez właściwe organy, obowiązujący obecnie termin 21 dni na podjęcie decyzji powinien zostać skrócony do pięciu dni roboczych, aby nie utrudniać szybkiej .

Ponadto należy zmienić procedury uruchamiania gwarancji depozytów bankowych w celu uproszczenia i przyspieszenia .