Ekspert Komisji wnioskuje z tego orzecznictwa, że państwo musi pokryć władz publicznych.

z zastrzeżeniem otrzymania przez skarżących orzeczenia sądu uznającego ich wierzytelność, odpowiedzialność państwa funkcjonuje jak domniemana gwarancja [98] w zakresie, w jakim z jednej strony od państwa francuskiego zasądza się zapłatę całości podmiotu publicznego [99] a z drugiej strony nie dokonano żadnego podziału między tym, co mogłoby wynikać z niewypłacalności organu władzy publicznej będącego dłużnikiem, a ewentualnymi uchybieniami ze strony państwa (Europejski Trybunał Praw Człowieka nie szukał w żadnym momencie przyczyny, którą można przypisać państwu, odwołując się jedynie do niewypłacalności dłużnika);

Przeciwnie, Komisja uważa, że odpowiedzialności państwa (na zasadzie winy lub na zasadzie ryzyka) w procedurze odzyskiwania od podmiotów publicznych, o których mowa w ustawie z dnia 16 lipca 1980 r., jest równoznaczne z mechanizmem gwarancji do celów prawa Unii Europejskiej, ponieważ gwarantuje ono wierzycielom spłatę ich wierzytelności przez zobowiązanie państwa członkowskiego do jej spłaty w przypadku niewypłacalności przedsiębiorstwa publicznego IFP.

Komisja jednak stwierdza oraz zamierza wykazać, że odpowiedzialności państwa (na zasadzie winy lub na zasadzie ryzyka) w procedurze odzyskiwania od podmiotów publicznych, o których mowa w ustawie z dnia 16 lipca 1980 r., jest równoznaczne z mechanizmem gwarancji do celów prawa wspólnotowego, ponieważ gwarantuje ono wierzycielom spłatę ich wierzytelności przez zobowiązanie państwa członkowskiego do jej spłaty w przypadku niewypłacalności La Poste.

pozycja długa z tytułu państwowego danego emitenta;

Sprawa NN 31/06 z dnia 4 lipca 2006 r. – Wsparcie finansowe na restrukturyzację skumulowanego portugalskiego nadawcy publicznego spółki RTP (Dz.U. C 222 z 15.9.2006, s. 4).

W przypisie 25 do decyzji Komisji z dnia 4 lipca 2006 r. w sprawie pomocy państwa NN 31/06 (ex-CP 164/01, CP 60/03 oraz CP114/04) – Wsparcie finansowe udzielone przez Portugalię na restrukturyzację skumulowanego portugalskiego nadawcy publicznego RTP Komisja wyjaśniła, że kwota rekompensaty, o której mowa w pierwotnej decyzji w sprawie C 85/01, powinna wynosić 26,9 mln EUR, a nie 30,9 mln EUR, jak pierwotnie określono w decyzji C 85/01.

Funduszem Stabilizacji Długu Publicznego zarządza Instytut Zarządzania Długiem Publicznym (Instituto de Gestão de Crédito Público), który odpowiada za zarządzanie portugalskim publicznym oraz za realizację centralnego programu pożyczkowego, zgodnie z ustawą o długu publicznym [22] i wytycznymi portugalskiego rządu.

Fundusz Stabilizacji Zadłużenia Publicznego zarządzany jest przez Instytut Zarządzania Długiem Publicznym (Instituto de Gestão de Crédito Público), który jest odpowiedzialny za zarządzanie państwa portugalskiego i za realizację centralnego programu pożyczek, zgodnie z ustawą regulującą tryb zadłużenia publicznego państwa [18] oraz kierunkami ustalonymi przez rząd.

Na sfinansowanie dezinwestycji IFB przeznaczyła bowiem 30,9 mln EUR z rezerw pochodzących z przyznania tymczasowego kredytu w wysokości 15 mln EUR oraz z tymczasowego braku konieczności zwrotu istniejących rzędu 63 mln EUR. Kwota finansowania wynosząca 7,7 mln EUR odpowiada odsetkom naliczonym od tej sumy na mocy umowy ramowej z dnia 7 kwietnia 2003 r., która przewiduje, że odsetki zostaną spłacone dopiero w momencie spłaty wierzytelności głównej (lub poddane konwersji na kapitał w tym samym czasie co wierzytelność główna).

Członkowie nie odpowiadają za wspólnego przedsiębiorstwa „Czyste niebo”.

Jeżeli korelacja pomiędzy tym ryzykiem i długiem drugiego państwa członkowskiego jest większa od korelacji pomiędzy tym ryzykiem i państwa członkowskiego, w którym znajduje się siedziba spółki, dopuszcza się zakup swapów ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego w odniesieniu do drugiego państwa członkowskiego.

Kwota odniesienia jest równa 5 % wartości większego wpływu wprowadzenia w błąd na poziomie deficytu lub instytucji rządowych i pozarządowych danego państwa członkowskiego za odpowiednie lata objęte notyfikacją w kontekście procedury nadmiernego deficytu.

Jako że Deutsche Bundespost była do końca 1994 r. częścią administracji publicznej, papiery dłużne od momentu jej powstania w 1950 r. uznaje się za przez państwo.

w ramach zadania „Udziały finansowe państwa” funkcjonują dwa programy, zatytułowane odpowiednio „Operacje kapitałowe odnoszące się do udziałów finansowych państwa” (program nr 731) i „ państwa i zakładów publicznych państwa” (program nr 732).

Zgodnie z obowiązującym w Niemczech prawem administracyjnym majątek odrębny nie posiada osobowości prawnej niezależnej od państwa, dysponuje jednak własnym budżetem i nie ponosi odpowiedzialności za ogólne państwa.

Wydawało się, że spółka ta została utworzona w celu przejęcia działalności swojej poprzedniczki, która ogłosiła upadłość, nie przejęła jednak jej .

w odniesieniu do państwowego Unii lub swapu ryzyka kredytowego dotyczącego Unii – właściwy organ jurysdykcji, w której znajduje się departament emitujący dług;

spółki wnoszące wkłady udzielają gwarancji aż do wysokości wskazanej w lit. c) za spółki, do której wniesiono wkłady, o ile powstały pomiędzy chwilą wyemitowania akcji w zamian za wkłady niepieniężne a upływem jednego roku od ogłoszenia rocznych sprawozdań finansowych tej spółki odnoszących się do roku obrotowego, w czasie którego wkłady zostały wniesione; jakiekolwiek zbycie tych akcji w tym okresie jest zakazane;

Stopy procentowe, które należy uwzględnić przy obliczeniach aktuarialnych oparte są na przeciętnych rocznych stopach procentowych długoterminowych publicznych Państw Członkowskich UE publikowanych przez Komisję Wspólnot Europejskich.