Praktykę Komisji, która nie przewiduje przyjmowania zobowiązań składanych przez importerów, przyjął także Europejski Trybunał Sprawiedliwości [16], między innymi, że zatwierdzenie zobowiązania złożonego przez importera skutkowałoby zachęceniem go do kontynuowania pozyskiwania dostaw po cenach dumpingowych.

Przedsiębiorstwo 2 także, iż pożyczka pieniędzy dla DEF, który to fakt, jak przyznało, nie został zaksięgowany zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości („IAS”), nie miała żadnego wpływu na obliczenie normalnej wartości i dlatego też nie powinna być podnoszona jako argument przeciwko spełnianiu kryteriów MET przez nie.

także, że Komisja nie uwzględniła informacji i dokumentów przekazanych przez rząd ZEA ani nie przedstawiła argumentów i dowodów potwierdzających stan faktyczny i prawny, na których oparła swoje wnioski.

także, że Komisja musiałaby zmierzyć, w jakim stopniu normy SION są nieprecyzyjne.

Władze niemieckie także, że Deutsche Post tylko wówczas odniesie korzyść finansową związaną z przyznaniem rekompensat za koszty socjalne, które nie są typowe dla warunków konkurencji, gdy wysokość rekompensaty przekazanej spółce będzie wyższa niż łączna wartość kosztów socjalnych, które nie są typowe dla warunków konkurencji, które Deutsche Post musiałaby ponieść w związku ze świadczeniami dla urzędników w segmencie usług objętych oraz nieobjętych regulacją cen.

Importerzy także, że ceny konsumenckie wzrosną w wyniku środków ostatecznych i że wzrost ten może nawet osiągnąć poziom cła ad valorem.

także, że proces produkcyjny w grupie Birac opiera się na roztworze tlenku glinu uzyskanym w procesie produkcji tlenku glinu, a nie na trójwodzianie tlenku glinu, podczas gdy produkcja w Unii jest zazwyczaj oparta na uwodnionych kryształach, które, przez ogrzewanie lub dodanie sody kaustycznej, przywrócone zostają do stanu ciekłego w celu produkcji zawiesiny zeolitu.

Zainteresowane strony także, że na korzyść powyższego stanowiska przemawia również fakt, że KDT były umowami prawa prywatnego, w przeciwieństwie do środków państwowych.

także, że działania restrukturyzacyjne przemysłu unijnego zakończono w 2009 r. konsolidacją dwóch dużych producentów, która doprowadziła do natychmiastowej poprawy sytuacji przemysłu unijnego.

Bośniacki producent eksportujący także, że w okresie badanym inwestycje były bardzo niskie, tymczasem przemysł unijny wyjaśnił, że zwrot z inwestycji był zbyt niski, by dokonywać znacznych inwestycji w produkt objęty postępowaniem.

Później Polska także, że pożyczki udzielane przez KPS nie stanowią pomocy państwa.

także, że jeden producent unijny (MAL Magyar Aluminium) nie wspomniał w swojej odpowiedzi w sprawie kontroli wyrywkowej, że jest powiązany z innym unijnym producentem (Silkem d.o.o.).

Co do nadawców, którzy prowadzili transmisję na platformie analogowej, Niemcy także, że istnienie licencji i pozostałego okresu jej ważności nie miało wpływu na kwotę wsparcia, ponieważ strat gospodarczych spowodowanych rezygnacją z analogowych pojemności transmisji zdaniem tych nadawców nie możma było dokładnie określić.

także, że stała pomoc operacyjna nie może zostać uznana za ograniczoną do niezbędnego minimum.

także, że USA są stosunkowo niewielkim uczestnikiem światowego rynku płytek ceramicznych.

Zainteresowane strony także, że skoro PSE działały w regulowanym systemie energii elektrycznej, nie można porównywać postępowania PSE z postępowaniem spółek działających w normalnych warunkach rynkowych.

także, że ostateczny system podatkowy nie przewiduje żadnych dopłat finansowych dla przedsiębiorstw i że jest to powszechna zasada opodatkowania w Pakistanie (podatek naliczany u źródła w wysokości 1 %, pobierany w momencie realizacji wymiany zagranicznej), działająca na innej zasadzie i na innej podstawie niż zwykły system podatkowy, przewidujący 35 % stawkę opodatkowania dochodów krajowych.

Zainteresowane strony także, że KDT powinny były zostać poddane analizie w świetle wspólnotowych Wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz ochrony środowiska naturalnego, zważywszy na fakt, że KDT miały w szczególności doprowadzić do spełnienia przez wytwórców energii elektrycznej wymogów dyrektywy 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania.

także, że wskaźniki szkody w odniesieniu do drugiego skarżącego nie wskazywały na istnienie szkody.

także, że rzeczywiste zużycie jedynego współpracującego producenta dla każdego z komponentów było wyższe niż normy SION oraz że nie miało miejsca nadmierne umorzenie należności celnych.