wynikać
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
wynikać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → wyniknąć
→ entstehen;
→ erfolgen;
→ hervorgehen;
→ folgen;
→ ergeben;
→ resultieren;
→ herrühren;
→ erstehen;
→ auftreten;
→ erscheinen;
→ fließen;
→ entspringen;
→ sich ergeben;
→ Implikation;
wynika rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Gegenstand;
wynikający przymiotnik;
→ konsequent;
wynikanie rzeczownik, rodzaj nijaki;
wynikający z umowy przymiotnik;
→ vertraglich;
jaki z tego wynika morał? zdanie;
jak wynika zdanie;
→ zufolge;
z tego wynika zdanie;
→ daraus folgt;
→ dass ...;
wyniknąć czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → wynikać
→ folgen;
→ entstehen techniczny;
→ erfolgen prawo;
→ resultieren;
→ ergeben;
→ erstehen;
→ auftreten;
→ sich ergeben;