uniewinnienie
Translatica, kierunek polsko-angielski
uniewinnienie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ acquittal prawo;
→ exculpation;
→ exoneration;
→ discharge;
→ pardon;
→ acquittance;
uniewinnienie osoby rzeczownik, rodzaj nijaki; → acquittal of a person
uniewinnić czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → uniewinniać
→ acquit prawo;
→ exonerate;
→ exculpate;
→ discharge;
→ absolve prawo;
→ excuse;
→ pardon;
→ acquitted;
uniewinnić kogoś czasownik, aspekt dokonany; → to acquit someone
uniewinnić oskarżonego czasownik, aspekt dokonany; → acquit the accused
poprzednio uniewinniony przymiotnik; → autrefois acquit
zostać uniewinnionym czasownik, aspekt dokonany; → be acquitted prawo
uniewinniać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → uniewinnić
→ acquit prawo;
→ exculpate;
→ exonerate;
→ absolve prawo;
→ excuse;
→ discharge;
