udowodnić
Translatica, kierunek polsko-angielski
udowodnić czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → udowadniać
→ prove techniczny;
→ demonstrate;
→ convict;
→ show;
→ proof;
→ evidence;
→ proven;
→ substantiate;
→ evidence;
→ proven;
→ manifest;
udowodnić istnienie długu czasownik, aspekt dokonany; → prove a debt
udowodnić jego niewinność czasownik, aspekt dokonany; → prove his innocence
udowodnić naukowo czasownik, aspekt dokonany; → prove scientifically
udowodnić nieprawdziwość czasownik, aspekt dokonany; → confound
udowodnić przed sądem czasownik, aspekt dokonany; → prove to the satisfaction of the court
udowodnić winę czasownik, aspekt dokonany; → convict
udowodnić zaniedbanie czasownik, aspekt dokonany; → prove negligence
dający się udowodnić przymiotnik;
→ demonstrable;
→ provable;
udowodniona procedura rzeczownik, rodzaj żeński; → proven procedure
udowodniona wrażliwość rzeczownik, rodzaj żeński; → proven sensitivity
udowodniony fakt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → proven fact
ciężar udowodnienia rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → burden of proof
formalne udowodnienie rzeczownik, rodzaj nijaki; → formal proving
możliwość udowodnienia rzeczownik, rodzaj żeński; → possibility of proving
możliwość udowodnienia logicznego rzeczownik, rodzaj żeński; → demonstrability
możliwy do udowodnienia przymiotnik; → provable
nie do udowodnienia przysłówek; → indemonstrable
zarzut nie udowodniony rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → unproved charge
udowadniać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → udowodnić
→ prove;
→ demonstrate;
→ substantiate;
→ evidence;
→ aver;
→ convict;
→ argue;
→ verification;
→ show;
→ proving;
