obyczaj
Translatica, kierunek polsko-angielski
obyczaj rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ custom;
→ habit;
→ manner;
→ mode;
→ way;
→ morals książkowe, oficjalne;
→ practice;
→ manners;
→ tradition;
→ mores książkowe, oficjalne;
→ usage;
→ morals książkowe, oficjalne;
→ manners;
→ way of life;
→ manner;
→ mores;
→ rite;
obyczaj uczniowski rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → student custom potoczne, nieoficjalne
lokalny obyczaj rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → local custom
stary obyczaj rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → old custom
zły obyczaj rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → bad habit
dobre obyczaje rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy, liczba mnoga;
→ decency prawo;
→ good manners;
→ decorum;
naruszenie obyczajów rzeczownik, rodzaj nijaki; → breach of decency
obrażać dobre obyczaje czasownik, aspekt niedokonany; → offend decency prawo
panienka lekkich obyczajów rzeczownik, rodzaj żeński; → prostitute wulgarne
przeczyć dobrym obyczajom czasownik, aspekt niedokonany; → contradict good customs
spartańskie obyczaje rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy, liczba mnoga; → spartan customs
zwyczaje i obyczaje rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy, liczba mnoga; → customs ekonomia, prawo
