przełom
Słownik polsko-angielski PWN
przełom m. (zmiana) turning point, breakthrough; (rzeki) gorge
na przełomie XIX i XX wieku at the turn of the 19th and 20th centuries
na przełomie XIX i XX wieku at the turn of the 19th and 20th centuries
Translatica, kierunek polsko-angielski
przełom rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ turn;
→ crisis medycyna;
→ fracture;
→ break;
→ gorge;
→ breach;
→ change;
→ ravine;
→ landmark;
→ fissure;
przełom aksamitny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → silky fracture
przełom drobnoziarnisty rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → fine-grained fracture
Słownik polsko-niemiecki PWN
przełom m Durchbruch m
dramatyczny przełom dramatischer Durchbruch
epokowy przełom Durchbruch zur neuen Zeit 〈zum XXI. Jahrhundert〉
rewolucyjny przełom revolutionäre Wende
geogr przełom Dunajca der Dunajec-Durchbruch
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przełom rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Durchbruch;
→ Wende;
→ Umschwung;
→ Umbruch;
→ Wendepunkt;
→ Wechsel;
→ Krisis;
→ Einschnitt;
→ Krise;
→ Bruch;
→ Wendung;
przełom choroby rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
