dziw
Słownik polsko-niemiecki PWN
dziwić wundern, verwundern
dziwi mnie, że... es wundert mich, dass...
dziwić się z powodu czegoś sich über etw wundern
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dziw rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Wunderding;
→ Verwunderung;
→ Wunder;
dziw nad dziwy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Słownik polsko-włoski PWN
dziwić v
meravigliare, sorprendere (kogoś – qu)
, dziwić się meravigliarsi, stupirsi (czymś – di qc)
Słownik polsko-rosyjski PWN
dziwić удивлять
dziwić się
1 (że) странно
dziwię się, że nie przyszła мне странно, что она не пришла
2 (zdumiewać się) поражаться
