zeznawać
Słownik polsko-niemiecki PWN
świadek m
Zeuge m
(kobieta) Zeugin f
świadek naoczny Augenzeuge m
(żyjący) świadek wydarzeń Zeitzeuge m
być świadkiem czegoś (sceny, wydarzenia) Zeuge von etw sein
świadkowie wydarzeń spotykają się 〈zeznają, relacjonują〉 die Zeitzeugen treffen sich zusammen 〈aussagen, berichten〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
zeznawać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → zeznać
→ aussagen;
→ zeugen ekonomia;
→ bekunden prawo;
zeznawać pod przysięgą czasownik, aspekt niedokonany;
zeznawać przed sądem czasownik, aspekt niedokonany;
