zdumienie
Słownik polsko-niemiecki PWN
zdumienie n Erstaunen n, Verwunderung f
ku mojemu zdumieniu zu meiner Überraschung
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
zdumienie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Verblüffung;
→ Staunen;
→ Befremden;
wprawić w zdumienie czasownik, aspekt dokonany;
zdumieć czasownik, aspekt dokonany;
→ erstaunen;
→ verblüffen;
→ verwundern;
