zdobycz
Słownik polsko-niemiecki PWN
zdobycz f
Beute f
zdobycz wojenna Kriegsbeute f
(osiągnięcie) Errungenschaft f
zdobycze nauki die Errungenschaften der Wissenschaft
zdobycze techniki technische Errungenschaften
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
zdobycz rzeczownik, rodzaj żeński;
Beute;
Erwerb;
Eroberung przenośne;
Trophäe;
Fang;
Aneignung;
Erwerbung;
Beute;
Prise;
Leistung;
zdobycz rzeczownik, rodzaj żeński;
Erreichen;
zdobycz biblioteczna rzeczownik, rodzaj żeński;

Synonimy

Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich