współpracownik
Słownik polsko-niemiecki PWN
współpracownik m
Mitarbeiter m
(tajnych służb) Agent m
współpracownik gazety Mitarbeiter einer Zeitung
współpracownik 〈agent〉 służby bezpieczeństwa 〈tajnej policji〉 Mitarbeiter des Geheimdienstes 〈der Geheimpolizei〉
zdobywać 〈atrakcyjnie opłacać〉 wykwalifikowanych 〈wysoce wydajnych〉 współpracowników qualifizierte 〈leistungsstarke〉 Mitarbeiter gewinnen 〈attraktiv bezahlen〉
dać się zwerbować jako współpracownik 〈zaciągnąć się w służbę〉 kontrwywiadu sich als Mitarbeiter der Spionageabwehr anwerben lassen
(kooperant) Kooperationspartner m
(poddostawca) Zulieferer m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
współpracownik rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ assoziieren;
współpracownik rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; zobacz też → współpracowniczka
→ Kollege;
bliski współpracownik rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
