upadek
Słownik polsko-niemiecki PWN
upadek m
Fall, Sturz m
(kulturalny) Verfall m
(moralny) Sittenverfall m
polit upadek komunizmu 〈rządu〉 der Zusammenbruch des Kommunismus 〈der Sturz einer Regierung〉
doprowadzić do upadku zu Fall bringen
(ruina) Ruin m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
upadek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Untergang techniczny;
→ Niedergang książkowe, oficjalne;
→ Zusammenbruch finanse;
→ Fall ekonomia;
→ Ruin ekonomia;
→ Absturz;
→ Abstieg;
→ Kollaps techniczny;
→ Sturz techniczny;
→ Zerfall;
→ Katastrophe;
→ Bankrott;
→ Konkurs;
→ Abnahme;
→ Abbau;
→ Dekadenz książkowe, oficjalne;
→ Kniefall;
upadek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ kollabieren;
→ Fallen;
upadek centralny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Hauptfall;
