surowiec
Słownik polsko-niemiecki PWN
surowiec m Rohstoff m
kraj bogaty w surowiecce Rohstoffland n
niedostatek surowiecca Rohstoffknappheit f
przerabiać 〈obrabiać〉 surowiece (naturalne) Rohstoffe 〈Naturprodukte〉 verarbeiten 〈bearbeiten〉
wydobywać 〈zdobywać〉 surowiecce Rohstoffe erschließen
prefabrykować 〈poddawać dalszej obróbce〉 surowiecowce Rohstoffe zu Halbfabrikaten verarbeiten 〈weiterbearbeiten〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
surowiec rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Grundstoff;
→ Werkstoff;
→ Stoff przenośne;
→ Rohprodukt;
→ Ressource techniczny;
→ Material;
→ Ausgangsstoff przemysł;
→ Rohgut;
surowiec bazowy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
