służbowy
Słownik polsko-niemiecki PWN
wóz m
Wagen m
wóz służbowy Dienstwagen m
odwieźć wozem służbowym mit 〈in〉 einem Dienstwagen zurückbringen
(małolitrażowy) Kleinwagen m
delegacja f
Abordnung, Delegation f
(wyjazd służbowy) Dienstreise f
być w delegacji (służbowej) auf Dienstreise sein, im dienstlichen Auftrag reisen
droga f
Weg m
po drodze unterwegs
drogą służbową auf dem Amtweg
wyruszać w drogę sich auf den Weg machen
(bita) Straße f
droga przejezdna 〈z pierwszeństwem przejazdu, wielopasmowa〉 befahrbare 〈bevorrechtigte, mehrspurige〉 Straße
droga pierwszej kategorii 〈klasy〉 Straße erster Ordnung
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
służbowy przymiotnik;
→ dienstlich;
→ geschäftlich ekonomia;
→ Dienst-;
→ Dienst-;
adres służbowy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
