ruch
Słownik polsko-niemiecki PWN
ruch m
Bewegung f
(komunikacja) Verkehr m
ruch drogowy 〈uliczny〉 Straßenverkehr m
ruch jednokierunkowy Einbahnverkehr m
ruch podmiejski Nahverkehr m
ruch tranzytowy 〈przelotowy〉 Durchgangsverkehr m, Zwischenauslandsverkehr m
ruch turystyczny Touristenverkehr, Fremdenverkehr m
(droga) nadający się do ruchu fahrbar
wprawiać w ruch in Bewegung bringen
auto bezpieczeństwo ruchu Verkehrssicherheit f
natężenie ruchu (drogowego) Verkehrsdichte f
dopuścić do ruchu zum Verkehr zulassen
zmienić pas ruchu in neue Fahrspur überwechseln
tel ruch miejscowy Ortsverkehr m
ruch zamiejscowy 〈zagraniczny〉 Fremdenverkehr m
handl ruch świąteczny Weihnachtsgeschäft n
(obroty) ruch świąteczny był duży 〈zawiódł〉 das Weihnachtsgeschäft verlief gut 〈enttäuschend〉
polit ruch narodowy Nationalbewegung f
(narodowowyzwoleńczy) nationale Befreiungsbewegung f
ruch narodościowy Nationalitätenbewegung f
ruch studencki (kontestacyjny) Studentenbewegung f
budzą się ruchy narodowe Nationalbewegungen erwachen 〈bilden, formen〉 sich
szerzą się ruchy studenckie Studentenbewegungen greifen um sich
Ruch Oporu polit Widerstandskampf m, Widerstandsbewegung f
bojownik Ruchu Oporu 〈ruchu oporu〉 Widerstandskämpfer m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
ruch rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Betrieb;
→ Zug;
→ Fortbewegung;
→ Regung;
→ Verkehr ekonomia;
→ Gebärde;
→ Fahrbewegung;
→ Treiben;
→ Trubel;
→ Handgriff;
→ Fluktuation książkowe, oficjalne;
