rozwścieczenie
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
rozwścieczenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Wut;
→ Zorn;
rozwścieczony przymiotnik;
→ wütend;
→ wutentbrannt;
→ aufgebracht;
→ rabiat;
→ tollwütig;
→ wild;
→ bitterböse;
rozwścieczyć czasownik, aspekt dokonany;
→ aufbringen;
→ erzürnen;
