przywilej
Słownik polsko-niemiecki PWN
przywilej m
Privileg n
(prawo szczególne) Sonderrecht n
korzystać z przywilejów Privilegien genießen
łamać tradycyjne przywileje überkommene Privilegien brechen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przywilej rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Begünstigung ekonomia;
→ Freiheit;
→ Vorrang;
przywilej administracyjny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;