przyrzeczenie
Słownik polsko-niemiecki PWN
wierność f (oddanie) Treue f
wierność ideałom Ideentreue f
dochować wierności treu bleiben
przysięgać wierność 〈złamać przyrzeczenie niezłomnej wierności〉 (unverbrüchliche) Treue schwören 〈brechen〉
wykazać 〈naruszyć〉 wierność Treue beweisen 〈verletzen〉
związać (zusammen)binden, verbinden
związać sznurkiem verschnuren
związać się przyrzeczeniem an sein Versprechen gebunden sein
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przyrzeczenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Zusage ekonomia;
→ Versprechen;
→ Gelöbnis;
→ Zusicherung;
→ Versprechung;
→ Schwur;
przyrzeczenie emerytury rzeczownik, rodzaj nijaki;
przyrzeczenie pokrycia szkody rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Deckungszusage ekonomia;
