przestrzeń
Słownik polsko-niemiecki PWN
przestrzeń f
Raum m
przestrzeń kosmiczna Weltraum m
przestrzeń międzyplanetarna interplanetarer Raum
(obszar) Gelände, Gebiet n
(okres) Zeitraum, Zeitabschnitt m
na przestrzeni trzech lat im Zeitraum von drei Jahren
przen przestrzeń życiowa Lebensraum m
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
przestrzeń rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Gebiet astronomia;
→ Strecke astronomia;
→ Zwischenraum;
→ Luft;
→ Feld;
→ Region techniczny;
→ Weltraum techniczny;
→ Spielraum techniczny;
→ Fläche techniczny;
→ Sphäre;
przestrzeń przymiotnik;
→ Oberfläche-;
→ kosmisch;
→ offen;
przestrzeń akademicka rzeczownik, rodzaj żeński;